Waarom is het zo belangrijk om te weten wat anarchisme is?

Waarom is het zo belangrijk om te weten wat Anarchisme is en wat heeft dit met misdaad te maken?

Ja, de titel is “een hele mond vol” en het korte antwoord is dat het belangrijk is omdat in een democratie alle misdrijven van een overheid met het mandaat van de burgers plaatsvinden. U ziet nu al, dat is nogal wat omdat  overheden, zowel moreel en juridisch gezien, veel misdrijven begaan!
Voordat ik ga uitleggen hoe dat komt en verder ga over de gevolgen, als men eenmaal begrijpt wat ten grondslag aan deze conclusie ligt, ga ik in het kort een aantal begrippen uitleggen.

Democratie:
Het  afgeven van een mandaat aan een select groepje mensen om te doen wat crimineel zou zijn als je het zelf deed. Het zou crimineel zijn als u iemand, onder dreiging van geweld, geld zou afnemen, als het met een democratisch mandaat gebeurt heet dat belasting innen. U mag uw buurman niet opsluiten of vermoorden, als de staat dat doet heet het “aanhouden” en een “militaire interventie voor vrede en veiligheid in de regio”.

Anarchisme: 
Anarchisme (van het Griekse ‘αναρχος’, anarchos: αν = “geen” αρχος = “heerser”) is het streven naar een situatie of samenleving waarin mensen zonder een hogere macht of autoriteit leven (anarchie). Het is de verzameling denkwijzen die terug te brengen is tot de gedachte dat een individu op geen enkele manier een ondergeschiktheid áán of ván iets of iemand erkent. In de omgangstaal wordt de term anarchie als samenleving vaak verward met een andere betekenis van het begrip anarchie, namelijk chaos of wanorde/verwarring. Met de term sociaal-anarchisme tracht men die verwarring tegen te gaan. (bron: Wiki)

Autoriteit: 
Een volslagen illusie omdat autoriteit alleen bestaat omdat mensen “geloven” dat het bestaat en volgens die illusie handelen.

Om dit heel kort toe te lichten heb ik onderstaand filmpje ingevoegd. het is maar 9 minuten maar verklaart het absurde van autoriteit en democratie goed.
Hierna gaan we over tot de misdaden waaraan we ons mandaat geven en waaraan we dus schuldig zijn.

God is dood, we hebben hem vermoord (Nietzsche)
Deze uitspraak is belangrijk omdat Nietzsche hiermee aangaf dat hij een goddeloze wereld voorzag en hij geloofde dat dit een grote leegte in de mensen zou brengen. De mensen zouden reddeloos zijn zonder God in hun leven.
Nietzsche had maar deels gelijk, er kwamen andere goden voor in de plaats, de God van democratie is er een. Als we naar de EU kijken zien we hoe ver het “geloof” in democratie gaat, als we naar de VS kijken zien we charlatans als Samantha Power en haat opvolgster, Nikki R. Haley, spreken over “humanitaire oorlogen” voor de verspreiding van westerse waarden.

In de retorica is er een begrip, het enthymeem, dat staat voor een overtuiging, dat als een feit en derhalve als onbetwistbaar wordt beschouwd. In gelovige kringen kan dat de rol van een vrouw in het gezin zijn of in moderne milieus het recht om vrijpostig te zijn met seksualiteit of, voor anderen, aanstootgevend gedrag te mogen vertonen, conservatieve opvattingen met betrekking tot relaties worden dan juist met harde hand bestreden en afgedaan als “verkeerd en onmenselijk”. Het kenmerk is steeds dat het entymeem niet meer betwist mag worden en het een vaststaand feit is. Vroeger was dit, bijvoorbeeld, de platte aarde en de aarde als centrum van het universum.
Een nieuw enthymeem is “democratie”, we vernietigen complete landen omdat onze democratisch gekozen leiders zich niet volgens ons enthymeem wilden gedragen. Te denken valt aan Libië, Jemen, Syrië of Irak.
Iemand die onze feiten in twijfel trekt zal als radicaal beschouwt worden, onze democratie is heiliger dan geloof, het is absoluut, universeel het hoogste goed. Het is wat eens de kerk en haar dogma’s was.
Na het bovenstaande filmpje bent u misschien gaan denken dat het inderdaad een kwestie van hersenspoelen is en dat de heersende elite, en haar vertegenwoordigers in het parlement, er veel voordeel van heeft om te zorgen dat u nooit twijfelt aan dit systeem. In de praktijk faciliteert het echter doorlopend uitbuiting en geweld van de onderklasse. De socialistische afkomst is daarom duidelijk.

Stemmen en fabeltjes

We zien het terug in enorme reclame campagnes om mensen te overtuigen dat stemmen, en dus het in stand houden van een achterhaald systeem, goed is. Dat de meest vreselijke genocides door “democratische landen” zijn gepleegd wordt niet besproken. We kunnen denken aan de oorlog tegen Vietnam door Frankrijk en later de VS, we kunnen hierbij denken aan de genocide in Algerije waar Frankrijk 15% van de bevolking straffeloos uitmoordde. we kunnen aan onze geschiedenis in Indonesië denken of de steun aan terreur in Syrië. Het is overduidelijk, democratie is vaker een vrijbrief dan een barrière om wreedheden te begaan. Over de misdaden van onze regimes heb ik voorgaande blogs al veel aandacht geschonken en ik verwijs dan ook naar de serie https://newworld.blog/2017/01/30/buiten-nederland/ (deel I en II) en naar https://newworld.blog/2017/02/24/autoriteit-en-criminaliteit-deel-i/ (deel I , II en III)
Stemmen kan ook als iets kwalijks gezien worden, namelijk het in stand houden van een systeem dat achterhaald, misdadig en corrupt is. Als je stemt legitimeer je dit en heb je geen recht om te klagen is derhalve een verdedigbaar standpunt. Pas als we de legitimiteit van het systeem ontkennen is er kans op serieuze veranderingen.

Is anarchisme nieuw?
Nee, dat is het niet, het is een gevolg van socialisme, gelijkheid in haar puurste vorm is de afwezigheid van een elite die het recht op uitbuiting en onderdrukking heeft. Al in de 19e eeuw was het een populaire stroming onder intellectuelen die vonden dat het socialisme en communisme teveel op macht was gebaseerd.

Larkin Rose is een autoriteit op het vlak van Anarchisme, zijn boek, http://www.mensenrechten.org/wp-content/uploads/2014/05/the-most-dangerous-superstition-larken-rose-20111.pdf is gratis te downloaden en zeker de moeite waard! Het laat u zien dat autoriteit een illusie is dat in stand wordt gehouden door hersenspoelen.

Het mandaat
U mag niet afpersen en stelen, dat is logisch. Maar u geeft een mandaat aan de overheid (belastingdienst) om onder dreiging van extreem geweld uw geld af te nemen. Doen ze er goed mee? Is oorlog goed? Is steun aan dictators goed? Is het verkopen van wapens aan genocide plegende landen goed? Retorische vragen. U mag echter niet weigeren en u zegt nooit nee tegen deze daden. Zeker de laatste jaren is het volk gaan inzien dat demonstreren geen nut heeft, zelfs referenda hebben geen nut in Nederland.
U en ik mogen anderen niet aanzetten om te weigeren volgens de doctrines van democratie te handelen, burgerlijke ongehoorzaamheid wordt zeer zwaar bestraft.
Aan het eind van dit artikel geef ik daar duiding aan en zult u zien dat ik oproep tot een streven naar, niet de realisatie van een ideaal! 

De misdaden
Het zijn er teveel om op te noemen en, met name, de westerse landen hebben de laatste 50 jaar de meest vreselijke misdaden begaan of meegewerkt aan het laten plegen van deze misdaden. Bekende voorbeelden zijn de inzet van chemische wapens tegen burgers  door de VS op een schaal die nooit eerder is getoond (9 miljard liter Agent Orange, vreselijke brandbommen op burgers (Napalm en wit fosfor) of  recentelijk DU). De genocide in Laos, Cambodja, Vietnam, Irak, Libië , de steun aan doodseskaders in landen zoals Nicaragua (bekende Iran Contra schandaal) en andere Zuid Amerikaanse landen tot aan de steun aan het huidige regime in Oekraïne zijn enkele voorbeelden van het effect van “democratie” op andere landen.
In de delen “Buiten Nederland” ga ik hier dieper op in en licht ik, onder andere, het NATO jargon toe waaronder dit mogelijk gemaakt wordt. Newspeak in ultimo forma.
Daarnaast ga ik op enkele misdrijven zelf in

Hoe kan het dat een systeem dat ogenschijnlijk goed is zo misdadig uitpakt?
In verschillende andere delen (zoals over retorica) leg ik uit dat het systeem gebaseerd is op overtuigen en dus manipuleren. De beste spreker krijgt een plaatst in het parlement, niet de meest capabele leider. We zien dat bijvoorbeeld in de VVD waar er een onophoudelijke stroom van corruptieschandalen is. Dit is deels te wijten (naar mijn mening) aan het zwakke punt van een democratie die leiders kiest op basis van praatjes en niet op basis van prestaties (democratie op het retorische model). Naast  dit probleem is de rechtspraak op de retorica van Cicero gebouwd en ook dat is weer een systeem van “de beste praatjes” of de beste “praatjesmaker” (advocaat).
Het hele concept van autoriteit en macht werkt corruptie en geweld in de hand. In veel opzichten is de democratie een tirannie geworden, zeker nu de EU de controle over ons heeft gekregen (ik verwijs hierbij naar de documentaire van Vlemmix, Euromania). De oude Sovjet Unie is in veel opzichten de nieuwe EU. Waar eens gelijkheid en de arbeider de basis van een doctrine was is het nu “westerse waarden en normen en een valse vrijheid volgens het model van fascisme”.
We zien dat EU landen op een nieuwe manier een oud principe hebben overgenomen en dat dit, grotendeels, aan de definitie van fascisme voldoet. Er is een eeuwige vijand (Rusland en de aanvallen op onze bijzondere normen en waarden), er is een dwang naar eenheid onder de noemer van bescherming en solidariteit en er is een constante staat van oorlog met vijanden die aan de andere kant gesteund worden (DAESH). Het speciale jargon past binnen deze doctrine. Hierover is in Annex II (zie boven voor de link) veel te vinden.

Ik ga dieper in op de rol van autoriteit en criminaliteit in de delen I tot en met III van “Autoriteit en criminaliteit”. Hier komen de technieken van misleiding van overheden uitgebreid aan bod.

 

De conclusie
Elk systeem heeft een omslagpunt waarbij de nadelen, hoe klein dan ook, bepalend gaan worden en het systeem niet meer aan de tijd voldoet.
In een tijdperk waarop informatie nooit meer dan een paar toetsaanslagen weg is moeten we beseffen wat er niet veranderd is en wat helemaal uit de tijd is.
Eens in de 4 jaar mag het stemvee (mooi woord voor de retorica) een kruisje zetten en daarna mag er niets meer gezegd worden. Politici worden niet afgerekend op prestaties, corruptieaffaires zijn dagelijkse verschijningen en zelfs als het volk even mag spreken (referenda) wordt dit genegeerd.
Elke Nederlander moet alles via een DigiD doen maar heeft niet de mogelijkheid om mee te beslissen en dat is vreemd. Het systeem is in de laatste 100 jaar niet wezenlijk veranderd, dezelfde stoffige heren zwalken door het Parlement, dezelfde manier van stemmen is nog steeds actief terwijl het al lang anders had kunnen zijn.
Laten we eerlijk zijn, het is in het belang van de elite om u te laten geloven dat democratie betekend dat u 1 maal per 4 jaar op charlatans mag stemmen (dat is wat ons regime is) en vervolgens maar moet afwachten of ze hun verkiezingsleugens inruilen voor andere leugens als ze een coalitie vormen met de partij die u juist vergruist.

Beter
Nu kom ik bij het punt dat ik wil maken.
Natuurlijk kan het beter en dat hoeft niet eens zo moeilijk te zijn.
De gevolgen zullen enorm zijn en een grote bedreiging voor de vertegenwoordigers (van de banken en elite) in de Kamer. In een modern bedrijf worden er regelmatig beoordelingsgesprekken gehouden en we zien dit in de VS in Senaatscommissies  en Congressional hearings waar de politici en anderen flink aan de tand gevoeld worden over hun prestaties. Nederland kent dit systeem van verantwoording niet maar, als een land ter grootte van de VS het kan dan kan het hier zeker.
Het excuus van onze leiders dat referenda moeilijk zijn is onzin, als we via DigId alles kunnen bewerken, dan kunnen we ook het regime ter verantwoording roepen.

Anarchisme als doel dat, net als echte democratie, nooit gehaald zal worden
Anarchisme is tegen autoriteit en is dus, volgens diezelfde autoriteit, strafbaar.
Het streven naar anarchisme zou als een hoger doel beschouwt moeten worden omdat we het er allemaal over eens zouden moeten zijn dat minder autoriteit, minder centrale macht en meer vrijheid, heel goed in een democratie kunnen passen. We zien nu juist een grote toename van de centrale macht van overheden, controle, spionage,  persoonlijke data uitwisseling met onbetrouwbare landen (VS), strafverzwaring als populistische maatregel, corruptie in de regering, oorlogszucht binnen NATO en de demonisering van imaginaire vijanden zoals Rusland of Turkije sinds kort.
Alleen door het inzicht, dat Anarchisme een ideaal moet zijn, zonder dat dit verwezenlijkt kan worden, kunnen we onze democratie weer beter maken. De eerste stappen zouden moeten zijn dat we het antieke systeem,van een rigide en autonoom parlement, moderniseren en alvast een voorbeeld nemen aan bijvoorbeeld Zwitserland wat inspraak betreft.

Het is niet voor niets dat ons regime een fel tegenstander is van democratische vernieuwing zoals referenda en externe beoordeling van ministers en staatssecretarissen. Ook politie en rechters moeten verantwoording aan het publiek gaan afleggen, democratische referenda en inspraak  is nu makkelijk te realiseren met de huidige IT.
Het zou het publiek ook weer bij de politiek betrekken en de verantwoordelijkheid leggen waar het hoort, bij het volk. Helaas zal ons regime zich met hand en tand tegen vernieuwing en vooruitgang blijven verzetten omdat, als ze in een democratie zouden moeten functioneren, ze snel werkloos zouden zijn. Het gedrag van Rutte met betrekking tot het laatste referendum, TTIP, de ontelbare VVD corruptie affaires en de MH17 laten weinig aan de fantasie over.